Choć sznaucera miniaturowego cechują o wiele mniejsze rozmiary w porównaniu z jego większymi kuzynami – dorosły pies tej rasy nie waży zwykle więcej niż 8 kilogramów- nie ustępuje on dużym sznaucerom w żadnym innym aspekcie. Jest to pies niezwykle odważny, czujny i pewny siebie. Jednocześnie, sznaucery miniaturowe są bardzo przyjacielskie, silnie przywiązują się do całej swojej rodziny, a także kochają dzieci. Jeżeli szukasz połączenia niezawodnego stróża i wiernego przyjaciela, trafiłeś w dobre miejsce! Dowiedz się więcej o sznaucerze miniaturowym i sprawdź, czy sprawdzi się w roli nowego członka twojej rodziny.
Sznaucer miniaturowy – wygląd i opis rasy
- Wysokość w kłębie: 30-35 cm
- Masa ciała: 4-8 kg
- Małe rozmiary
- Długowłosy
- Średnia długość życia: 12-15 lat
Charakterystyka
- Inteligencja 5/5
- Aktywność 5/5
- Chęć zabawy 5/5
- Predyspozycje obronne 5/5
- Przyjazne nastawienie wobec dzieci 4/5
- Predyspozycja do rozwinięcia otyłości 4/5
- Skłonność do szczekania 4/5
- Nadaje się dla niedoświadczonego właściciela 3/5
- Skłonność do uciekania 3/5
- Zdrowotność 4/5
- Nadaje się do życia w mieście 4/5
- Łatwość ułożenia 4/5
- Linienie 1/5
Sznaucer miniaturowy – wzorzec rasy
- Kraj pochodzenia: Niemcy.
- Klasyfikacja FCI: grupa 2 (pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do zaganiania bydła), sekcja 1.1 (sznaucery); nie podlega próbom pracy; użytkowany jako pies do towarzystwa. Należy do typu dogowatego.
- Wrażenie ogólne: pies małych rozmiarów, o krępej budowie ciała, szorstkiej sierści; proporcjonalny (długość tułowia stanowi dwie długości głowy oraz jest równa wysokości w kłębie), o kwadratowej sylwetce; inteligentny, czujny i odważny.
- Głowa: o długiej, proporcjonalnej czaszce, czarnym i prostym nosie, czarnych wargach, mocnym i kompletnym uzębieniu z nożycowym zgryzem, oczach owalnych, ciemnych i wysoko osadzonych uszach.
- Szyja: umięśniona i mocna.
- Tułów: o umięśnionym, krótkim karku, głębokich lędźwiach, zaokrąglonym zadzie oraz owalnej klatce piersiowej.
- Kończyny: mocne, proste i odpowiednio ukątowane.
- Szata: sierść twarda, przylega do ciała, o włosie okrywowym średniej długości; obecny głęboki podszerstek; krótkie owłosienie w okolicach uszu oraz wierzchu głowy; cechą charakterystyczną są bujne brwi oraz szorstka broda. Dopuszczalne umaszczenie obejmuje barwę czarną (z czarnym podszerstkiem, brak dopuszczalnych znaczeń), czarno-srebrną (również z czarnym podszerstkiem, ale dopuszcza się białe znaczenia), białą (z białym podszerstiem) oraz pieprz i sól (z szarym podszerstkiem i dopuszczalną ciemną maską).
- Niepożądane wady: zmarszczki w okolicy głowy, nieodpowiednie rozmiary czaszki, zgryz inny niż nożycowy, jasne oczy, podgardle, sierść krótka lub inna w dotyku niż twarda i szorstka, obecność znaczeń przy białym umaszczeniu, nieprawidłowe ukątowanie stawów skokowych, ciężka budowa.
- Dyskwalifikujące wady: agresja, lękliwość, wyraźnie zaznaczone wady budowy czy umaszczenia, duże odchylenie od ustalonych wymiarów.
Sznaucer miniaturowy – charakter
Sznaucer miniaturowy przywiązuje się głęboko do całej swojej rodziny, jest bardzo wierny, towarzyski i wesoły. Cechuje go wysoka inteligencja, odwaga, czujne usposobienie, jak również upartość i duża pewność siebie. Świetnie odnajdzie się więc zarówno w roli psa rodzinnego, jak i stróża. Sznaucer miniaturowy bardzo lubi dzieci i dobrze dogaduje się z innymi psami, ale z uwagi na silnie rozwinięty instynkt myśliwski, może stanowić zagrożenie dla kotów (o ile nie zostanie z nimi odpowiednio socjalizowany), ptaków czy gryzoni. Jest psem aktywnym i energicznym, dlatego wymaga regularnych, długich spacerów. Jednocześnie- jeżeli to wymaganie zostanie zaspokojone- dobrze znosi życie w mieszkaniu i nadaje się do życia w mieście.
Sznaucer miniaturowy – długość życia
Średnia długość życia sznaucera miniaturowego wynosi 12-15 lat. Przy odpowiedniej opiece, możemy więc cieszyć się psem tej rasy przez bardzo długi czas. Taka opieka powinna uwzględniać regularne wizyty lekarskie, przeprowadzanie u psa profilaktycznych badań (między innymi kału czy moczu), regularne odrobaczanie oraz szczepienia. Do lekarza weterynarii należy się również udać bezzwłocznie, jeżeli cokolwiek w zachowaniu zwierzęcia będzie dla nas niepokojące. Sznaucer miniaturowy powinien być również żywiony wysokojakościowym pokarmem, o adekwatnym do swoich potrzeb składzie i kaloryczności. Oczywiście, poza zdrowiem fizycznym psa, równie ważny jest jego dobrostan psychiczny. Dlatego też, należy także zapewnić naszemu sznaucerowi odpowiednio dużo pieszczot oraz okazywanej czułości.
Sznaucer miniaturowy – zdrowie
Sznaucery miniaturowe są dosyć zdrowymi i wytrzymałymi psami, ale wykazują predyspozycje do kilku schorzeń. Są to:
- Alergie pokarmowe – mogą objawiać się jako problemy żołądkowo- jelitowe, skórne lub połączenie tych dwóch zjawisk; często obserwuje się również towarzyszące alergii zapalenie przewodów słuchowych zewnętrznych oraz wylizywanie łap.
- Problemy z trzustką – wrodzona hipertriglicerydemia (a więc podwyższone stężenie triglicerydów we krwi) u psów tej rasy sprawia, że są one szczególnie narażone na rozwinięcie zapalenia trzustki.
- Niedostateczna produkcja łez i związane z tym infekcje oczu.
- Zanik siatkówki – w wyniku jej postępującego zwyrodnienia.
- Epilepsja – padaczka, a więc tendencja do występowania napadów drgawek.
- Zwichnięcie rzepki– wada wynikająca z nieprawidłowego umiejscowienia przyczepu więzadła prostego rzepki (czyli guzowatości piszczelowej).
- Skłonność do rozwinięcia otyłości.
Sznaucer miniaturowy – pielęgnacja
Pielęgnacja szaty sznaucera miniaturowego opiera się na systematycznym trymowaniu oraz szczotkowaniu sierści. Niezbędne jest również regularne podcinanie brody oraz włosów nad oczami sznaucera. Utrzymanie sierści psa tej rasy jest więc dosyć wymagającą pracą. Dodatkowo, musimy na bieżąco kontrolować stan pazurów, oczu oraz uszu pupila. Niezbędne jest również regularne czyszczenie zębów czworonoga. W razie potrzeby należy także udać się do lekarza weterynarii, w celu oczyszczenia gruczołów okołoodbytowych naszego sznaucera.
Sznaucer miniaturowy – żywienie
Dieta każdego sznaucera powinna znajdować odzwierciedlenie w wieku, płci, poziomie aktywności, stanie zdrowia oraz użytkowaniu indywidualnego osobnika. Przyjmuje się jednak, że typowa kompozycja psiego pożywienia powinna opierać się na ok 70% mięsa, 20% warzyw i 10% zbóż. Rynek weterynaryjny oferuje nam mnóstwo opcji dietetycznych, od karm suchych i mokrych, przez komercyjną dietę BARF, aż po żywienie hipoalergiczne i takie, które wymaga odpowiedniej suplementacji. Możemy również zdecydować się na jedzenie przygotowywane w domu, jeżeli jesteśmy w stanie skomponować je w taki sposób, aby zapewnić naszemu sznaucerowi wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Z uwagi na wrodzoną predyspozycję tej rasy do rozwinięcia otyłości, należy uważać, aby nie przekraczać dziennej kaloryczności wyznaczonej dla czworonoga.
Sznaucer miniaturowy – szkolenie i wychowanie
Psy omawianej rasy są inteligentne i chętnie się uczą, dlatego stosunkowo łatwo nauczyć je posłuszeństwa i podstawowych komend. Jednocześnie są dosyć upartymi i pewnymi siebie zwierzętami, dlatego najlepszym opiekunem dla sznaucera będzie osoba stanowcza, konsekwentna i posiadająca chociaż niewielkie doświadczenie w pracy z psami. Jednocześnie, powinien być to ktoś cierpliwy i empatyczny- sznaucery są bowiem bardzo wrażliwymi psami, źle reagującymi na wszelką formę agresji. Sznaucer miniaturowy, jak wspomniano wyżej, ma w sobie olbrzymie pokłady energii i wysokie zapotrzebowanie na aktywność fizyczną. Do szczęścia potrzebuje też dostarczanych regularnie nowych bodźców i ciekawych zajęć. Z tego powodu, opiekun sznaucera powinien zapewnić mu nie tylko odpowiednio długie i częste spacery, ale również dużą ilość wspólnej zabawy, wycieczek, nauki sztuczek czy innych aktywności, które pomogą spożytkować zasoby energii psa tej rasy. W przeciwnym wypadku, sznaucer miniaturowy może wyładowywać tę energię w inny, nieprzyjemny dla nas sposób, na przykład poprzez aktywności niszczycielskie. Oczywiście, dobre wychowanie szczenięcia powinno uwzględniać przeprowadzoną odpowiednio wcześnie socjalizację psa. Ważne jest, aby szczenię jak najwcześniej miało do czynienia z różnorodnymi bodźcami- nowymi ludźmi, zwierzętami oraz okolicznościami. Według najnowszych badań behawioralnych, dobra socjalizacja psa jest głównym czynnikiem, który pomaga uniknąć wszelkich zaburzeń zachowania naszego pupila w późniejszych latach.
Sznaucer miniaturowy – szczeniaki i hodowla
Decydując się na sznaucera, najczęściej stajemy przed wyborem hodowli oferującej szczeniaki tej rasy. Aby nasz przyszły sznaucer faktycznie był rasowy i prezentował sobą cechy określone we wzorcu FCI, należy zwrócić uwagę na liczne aspekty hodowlane. Przede wszystkim warto zorientować się, jak wygląda kwestia pochodzenia rodziców szczenięcia, prześledzić ich rodowód, ocenić warunki w których wychowują się zwierzęta oraz stopień ich socjalizacji. Jeżeli hodowca oferuje szczenięta bez rodowodu, oznacza to, że mamy do czynienia z pseudohodowlą, która nie zwraca uwagi na dobrostan swoich podopiecznych, a jedynie traktuje ich jako maszynkę do zarabiania pieniędzy. Jeżeli nie zależy nam na szczenięciu, inną opcją dla nas jest dorosły sznaucer, przeznaczony do adopcji. Taka alternatywa nie tylko umożliwia nam przygarnięcie psa wymarzonej rasy zupełnie za darmo, ale również podarowanie domu potrzebującemu czworonogowi. W celu znalezienia sznaucera miniaturowego poszukującego domu, warto odwiedzić okoliczne schroniska lub skontaktować się z fundacją przygarniającą porzucone zwierzęta.
Sznaucer miniaturowy – cena
Zakup szczenięcia omawianej rasy to koszt rzędu 1,5 tysiąca złotych. To ile kosztują szczenięta, zależy między innymi od renomy hodowli, pochodzenia rodziców oraz stopnia socjalizacji zwierząt. Cena każdego psa jest również uzależniona od jego indywidualnych cech. Miesięczne utrzymanie sznaucera miniaturowego wynosi około 150 złotych. Mowa tu oczywiście o absolutnej podstawie, obejmującej takie aspekty jak wyżywienie, odrobaczanie czy szczepienie psa. Należy przygotować się na wyższe koszty, jeżeli dojdą do tego nadprogramowe wydatki- takie jak niespodziewane leczenie, wyprawka dla szczenięcia czy szkolenie behawioralne.
Sznaucer miniaturowy – historia rasy, ciekawostki
- Początki rasy sięgają XIX i XX wieku, kiedy w okolicy Frankfurtu wyhodowany został szorstkowłosy pinczer miniaturowy. Przodek sznaucera nie był wówczas ujednoliconą rasą, w jej obrębie spotykano egzemplarze o różnorodnej wielkości czy szacie. Ustalenie określonego typu sznaucera zajęło sporo czasu.
- Początkowo, przodkowie sznaucera użytkowani byli jako psy stróżujące oraz tępiące gryzonie. Towarzyszyły również woźnicom w dalekich podróżach.
- Nazwa „sznaucer” pochodzi od imienia występującego na Wystawie Psów w Hanowerze pinczera szorstkowłosowego w 1879 roku.
- Inne nazwy rasy to: Zwergschanuzer oraz Brodacz monachijski miniaturowy.
- Sznaucer miniaturowy stanowi pomniejszenie sznaucera większych rozmiarów (średniego oraz olbrzyma).
- W 1888 roku sznaucer miniaturowy został uznany za oficjalną rasę, a największą popularność zyskał w połowie XX wieku.
- Pomimo, że standard FCI nie dopuszcza takich zabiegów, w Stanach Zjednoczonych ciągle toczą się próby stworzenia nowej odmiany sznaucera- o rozmiarze „toy size” lub „teacup size”.
Sznaucer miniaturowy – dla kogo? Wady i zalety
Tak więc, sznaucer miniaturowy świetnie sprawdzi się w roli Twojego psiego towarzysza, jeżeli:
- Jesteś osobą aktywną fizycznie i możesz zapewnić psu dużą ilość ruchu oraz wspólnego spędzania czasu
- Szukasz psa stróżującego
- Szukasz psa rodzinnego
- Szukasz psa małych rozmiarów
- Szukasz psa inteligentnego
- Szukasz psa, który nie gubi dużo sierści
- Nie przeszkadza Ci wymagająca pielęgnacja sierści sznaucera miniaturowego
- Masz dzieci
- Jesteś osobą pewną siebie, stanowczą, ale jednocześnie cierpliwą i łagodną
- Masz doświadczenie w wychowaniu psa
- Mieszkasz w mieście
- Stać cię na utrzymanie oraz zakup szczenięcia psa tej rasy
